Doradztwo popytowe z udziałem Doradców Kompetencji w rozwiązaniu systemowym Centrów Kompetencji powinno uwzględniać następujące aspekty usługi, w kontekście dotychczasowego poradnictwa edukacyjno-zawodowego:

OPISANIE REALNYCH STANOWISK I ŚRODOWISK PRACY w firmach danego subregionu poprzez katalog wystandaryzowanych i opisanych czynności zawodowych składających się na umiejętności (KUZ) oraz kwalifikacje (KKZ), a następnie na całe zawody. Podejście molekularne umożliwia skuteczne i zindywidualizowane poradnictwo edukacyjne dostosowane do nowych form kształcenia (KUZ, KKZ) zorientowanych na kwalifikacje, a nie zawody. Punktem wyjścia tego typu poradnictwa jest jednak ścisła współpraca z pracodawcami, mistrzami zawodu i zwykłymi pracownikami na etapie opisu wielozawodowych stanowisk pracy oraz definiowaniu katalogów wykonywanych na nich czynności zawodowych. Na tym etapie Doradca Kompetencji pracuje w firmach i z pracodawcami diagnozując jednocześnie ich potrzeby kompetencyjne na rzecz określenia Luki Kompetencyjnej dla branży lub subregionu. Ten etap doradztwa popytowego realizowany jest przez Doradców Kompetencji w trakcie diagnozowania Luki Kompetencyjnej.

WALIDACJA KOMPETENCJI PRACOWNIKÓW jest drugim etapem doradztwa popytowego, który realizowany jest także w firmach poprzez badanie i pomiar kompetencji dostępnych w firmie w kontekście potrzeb rozwojowych firm. Na tym etapie poprzez skonfrontowanie wizji i celów pracodawcy z faktycznymi kompetencjami zatrudnianych przez niego pracowników definiowana jest potrzeba kompetencyjna pracodawców jako pierwszy biegun Luki Kompetencyjnej BOF. Tego obszaru doradztwa nie realizują instytucje rynku ograniczając badanie potrzeb firm w obszarze tradycyjnego poradnictwa edukacyjno-zawodowego do analizy ofert pracy na poziomie zawodów. Rankingi zawodów deficytowych i nadwyżkowych powstałe z konfrontacji ofert pracy z zawodami osób bezrobotnych rejestrowanymi przez urzędy pracy są dziś jedynym wyznacznikiem doradztwa edukacyjno-zawodowego zarówno na poziomie usług doradczych dla uczniów w procesie wyboru zawodu, jak też rekomendowania czy opiniowania kierunków kształcenia otwieranych i zamykanych przez szkoły zawodowe. Ta pobieżna analiza podaży i popytu na zawody – nie wnikająca w specyfikę stanowisk pracy, które często są wielozawodowe lub wyspecjalizowane do kilku umiejętności w ramach jednej kwalifikacji – nie odzwierciedla faktycznych potrzeb i nie tłumaczy problemów pracodawców ze znalezieniem odpowiednich pracowników. Szczególnie jest to widoczne w tych licznych sytuacjach, w których pracodawcy nie mogą znaleźć pracowników pomimo dużej ilości osób bezrobotnych w poszukiwanym zawodzie. Przejście z poziomu zawodu na poziom umiejętności i czynności zawodowych oczekiwanych przez pracodawcę jest niezbędnym krokiem w pokonaniu impasu doradczego charakterystycznego dla tradycyjnych usług rynku pracy, w szczególności pośrednictwa pracy i tradycyjnego doradztwa edukacyjno-zawodowego operującego pojęciem całego zawodu.

WALIDACJA KOMPETENCJI nieformalnych/formalnych UCZNIÓW/kandydatów do pracy jest trzecim etapem metody doradztwa kompetencji. O ile dwa pierwsze etapy tej metody są realizowane w firmach w ramach badania Luki Kompetencyjnej PO STRONIE POPYTU na kompetencje, o tyle ten etap pracy Doradców Kompetencji kierowany jest już bezpośrednio do uczniów w ramach usługi doradczej i diagnostycznej wpisującej się w proces walidacji kompetencji po stronie podaży i realizowany jest w ramach CERTYFIKACJI I WALIDACJI w modelu Centrów Kompetencji. W ramach określania dwubiegunowej Luki Kompetencyjnej oraz DZIAŁAŃ POPULARYZUJĄCYCH SZKOLNICTWO ZAWODOWE można analizować stronę podaży kompetencji poprzez badanie predyspozycji i aspiracji kandydatów do nauki zawodu, w szczególności uczniów szkół podstawowych i ich rodziców, tak by określić trafnie ofertę edukacyjną szkół zawodowych, adekwatnie do potrzeb edukacyjnych i aspiracji mieszkańców subregionu. Tymczasem Doradztwo Kompetencji realizowane PO STRONIE PODAŻY ma na celu niwelowanie zdiagnozowanej wcześniej luki kompetencyjnej poprzez wsparcie uczniów i kandydatów do pracy w dostosowaniu swoich kompetencji do potrzeb pracodawców. Doradcy Kompetencji korzystając z wiedzy o Lukach Kompetencyjnych dla danego zawodu, branży czy subregionu, znając potrzeby kompetencyjne pracodawców oraz program kształcenia realizowany w szkole zawodowej, oceniają poziom dostosowania absolwenta szkoły do wymagań rynkowych. W tym celu konieczna jest walidacja wszystkich kompetencji klienta, także tych nieformalnych i pozaformalnych zdobytych w biegu życia i w toku edukacji, w szczególności dla części zawodu (kwalifikacji) czy części kwalifikacji (umiejętności), czy też wreszcie konkretnych czynności zawodowych składających się na umiejętności, kwalifikacje i zawody.

DORADZTWO EDUKACYJNE W ZAKRESIE ROZWOJU KOMPETENCJI DO PRACY realizowane jest przez Doradców Kompetencji w formie Indywidualnego Planu Działania na rzecz Kompetencji (IPDnrK). Ten ostatni etap doradztwa kompetencji angażować będzie także doradców zawodowych i psychologów szkolnych realizujących doradztwo edukacyjno-zawodowe w tradycyjnym doradztwie zawodowym IPD. Jednak w przypadku proponowanej metody w proces budowania profesjonalnego IPDnrK angażowani będą także mistrzowie zawodu oraz instruktorzy praktycznej nauki zawodu pełniący dyżury specjalistyczne w Centrum Kompetencji w ramach usług i dyżurów Laboratorium Kompetencji. IPDnrK, podobnie jak tradycyjne IPD, realizowane będzie w ramach kilu spotkań doradczych, a jego efektem będzie opracowanie indywidualnej diagnozy oraz wieloletniego planu uzupełniania kompetencji adekwatnie do określonego celu zawodowego i życiowego z uwzględnieniem dodatkowych form edukacyjnych , takich jak KKZ, KUZ, staże i praktyki zawodowe oraz kursy specjalistyczne i uprawnienia niwelujące zdiagnozowaną lukę kompetencyjną. W pilotażowym Centrum Kompetencji realizowanym w Białymstoku IPFnrK realizowane jest w 3 spotkaniach w ramach scenariusza innowacyjnej usługi popytowego doradztwa kompetencyjnego.